تاریخچه استفاده از پشم سنگ

تاریخچه استفاده از پشم سنگ

انسان در طول تاریخ توانسته با استفاده از امکانات موجود در طبیعت و به کار گیری خلاقیت بسیاری از مشکلات و نیازهای خود را براورده سازد.ایده استفاده از پشم سنگ هم از این امر استثنا, نبوده و در زمان های بسیار دور مورد به عنوان عایق مورد استفاده قرار می گرفته است.در گذشته ساکنان نواحی آتشفشانی از الیاف نرم و لطیف پشم های معدنی را که در هنگام فواران های آتشفشانی از قرار گرفتن مواد مذاب در جوار وزش بادهای قوی تولید میشد را برای عایق کاری کلبه ها و ساختمان های نگهداری دام خود مورد استفاده قرار می دادند.

پشم های معدنی و پشم سنگ که امروزه به شکل محصول عایقی حرارتی و عایق صوتی قوی در بازار عرضه می شود بر گرفته از همین الهام طبیعی می باشد .عایق های پشم سنگ رولی و پنلی و پتویی نمونه ای مدرن از همان عایق های چند منظوره ای است که پیشینیان در قرن های گذشته به صورت طبیعی به دست می آوردند.

هنگامی که در حدود یک قرن پیش تولید پشم سنگ و الیاف پشم معدنی با استفاده از انواع بازالت به صورت صنعتی و با کنترل دانسیته های مورد نیاز آغاز شد امکان استفاده از پشم سنگ به عنوان عایق های چند منظوره را فراهم آورد. پشم سنگ فیبری هنوز در صنعت ساختمان سازی ایران به عنوان عایق صوتی - عایق حرارتی و عایق ضد آتش مورد استفاده قرار نمی گیرد در صورتی که بیش از یک قرن از به کارگیری آن در نقاط مختلف دنیا می گذرد.

استفاده از پشم سنگ در ساختمان های مسکونی - تجاری و صنعتی موجب می شود دمایی مطلوب - آرامش صوتی و منحصر به فرد ترین محافظ آتش در برابر آتش سوزی فراهم شود.به هر حال با نگرش به تاریخچه استفاده از پشم سنگ می توان گفت به کارگیری آن به عنوان عایق یکی از ابتکاری ترین و خلاقیت های ویژه بشر در صنعت عایق کاری با الهام گیری از طبیعت می باشد.